Ja, inderdaad dat gevoel overheerst weer het nieuwe jaar dat alweer voor een kwart gepasseerd is.
Ezels worden weer in grote getale aangeboden in ons asiel. Inbeslagnames, mensen die er niet meer voor kunnen zorgen door leeftijd of overlijden, maar ook mensen die de verzorging van ezels duidelijk onderschat hebben : het is jaren zorgen, dag in dag uit, bij goed of slecht weer, op blije of droeve dagen, bij geluk en tegenslagen ; ALLE DAGEN. Ezels (en trouwens alle dieren) hebben hun eigen goede en minder goede kanten, hebben hun eigen karaktertje, en niet alle dieren vinden alles zomaar leuk of zijn geschikt voor alle activiteiten die wij ons in ons hoofd halen … Elk individu is een uniek wezentje …
Dit is allemaal niet altijd gemakkelijk, en daarom is het zo moeilijk voor dieren om aan onze verwachtingen te voldoen, en toch zijn ze afhankelijk van ons. Daarom doen wij ons uiterste best om zo lang mogelijk een gepaste match te vinden tussen mensen en de ezels. Dat kost tijd, moeite en steeds weer proberen.
Goed dat onze ezels ook steeds weer terug beroep op ons kunnen doen als het in de gastgezinnen niet meer gaat. Het is voor hen telkens weer een aanpassing, maar ze hebben toch weer een opvangnet en staan nooit op straat.
De ezels op de foto zijn we gisteren gaan ophalen op de vraag van de politie. De eigenaar was plots overleden, en dus werd er opvang gezocht voor zijn dieren. De ezeltjes kwamen bij ons terecht. Maya (°2005) en dochter Fien (°2016). Ze moeten nog even wennen, en nagekeken worden door onze dierenarts, hoefsmid en tandenverzorger, vooraleer ze ter adoptie komen.
Maandag staan er weer 2 ezeltjes op het programma om binnen te komen, dan nog 2 eind april en dan nog 2 in mei en nog ergens 2 waarvan we weten dat die nu al opvang zoeken. Het wordt weer heel griezelig om de telefoon op te nemen …
Ondertussen zoeken we gastgezinnen om de ezeltjes naar door te plaatsen. En hopelijk vinden we realistische mensen die snappen wat het betekent om ezels in verzorging te nemen. Het is een hele zorg, maar je krijgt er veel voor terug, als je dit wilt voelen, en er tijd voor neemt natuurlijk. We hebben geen pluche “in-de-kast-zit-ezels” ter doorplaatsing (wel in het winkeltje).
Ook is de zorg voor onze ondertussen heel oude vaste kudde ook heel intensief ! We hebben heel wat dertigers onder onze hoede, die wel allemaal wat mankeren, maar toch nog willen verder leven. Voor Doodle was het genoeg, ze viel van de ene aandoening in de andere, en het ging steeds meer bergafwaarts. We hebben nog vanalles geprobeerd en ook dierenartsen deden hun uiterste best, maar haar lijfje was op en we hebben haar dinsdag verlost uit haar lijden. Ze rust nu met alle andere ezeltjes over de regenboogbrug en houdt zeker een oogje in het zeil voor ons.
Er gaan ook weer opendeurdagen door, en de stretch momenten tussen de ezeltjes. En binnen kort 20 mei ook een evenement samen met The Old Horses Lodge in Laarne (Kalken). Tjerk Ridder komt er een avond vullen met zijn unieke wandeltocht samen met een ezel, en wij hebben hem hier ook ontmoet op die tocht, maar daarover later meer in een nieuw bericht. Je kan alvast in je agenda kijken, want het wordt zeker de moeite waard ! Hou zeker de website in het oog, en op facebook verschijnt er ook regelmatig wat voor de FB liefhebbers (“ezelzorgcentrum Anegria”)
Tot een volgende, en dank voor jullie interesse in ons reilen en zeilen en medeleven !!!
