Reddingsactie van 12 ezeltjes (december 2015)

Er was eens een man... hij had 2 ezeltjes.

 

Enkele jaren later had hij ineens 13 ezeltjes, allen bij elkaar in een wei zonder schuilhok (dat is een gekend typisch Belgisch fenomeen, waar iemand met gezond verstand niets van snapt!).

 

Venne was één van hen. In het voorjaar werd hij aangevallen in de kudde door zijn halfbroertjes, nonkels, neefjes, vader, ... enfin de hele mannelijke helft van zijn inteeltfamilie.

 

Dus de man zette Venne op een apart weitje, ook zonder schuilhok natuurlijk... en de buurt trok zich het lot van Venne aan en vertroetelde hem als geen ander. Daarnaast legden ze ook nog een klacht neer, maar tevergeefs...

Echter in het najaar zette de man de weiden weer allemaal open en Venne werd weer toegetakeld door zijn inteeltfamilie. De buurt slaagde erin om Venne daar weg te halen en zocht nu een oplossing.

 

En hier komen wij ter hulp...

 

Venne komt bij ons terecht, wordt gecastreerd en we zorgen ervoor dat hij een echt ezelvriendje meekrijgt. Ondertussen gaat de buurt een stalletje bouwen voor de 2 nieuwe vrienden en gaan hen verzorgen zoals het bij echte ezels hoort. Voor de rest van de ezelfamilie plannen we later ook een reddingsactie ondernemen.

 

 

Enkele weken later:

 

We dienden inmiddels zelf ook een klacht bij de Vlaamse overheid dierenwelzijn in. Samen met de dierenarts-inspecteur van de Vlaamse overheid gingen we langs bij de 12 andere verwaarloosde ezeltjes. Conclusie: hoeven te lang, geen schuilhok, prikkeldraad, inteelt, teveel hengsten bij elkaar, te mager, ... het was duidelijk. Met de eigenaar gaan praten en er werd kordaat ingegrepen : onder sterk aandringen deed de eigenaar "vrijwillig" afstand van de ezels.

 

We hebben er al 5 meegebracht : 3 hengsten die we Quint, Mattias en Lucas hebben genoemd. En een merrie met haar veulen die we Nele en Luca hebben genoemd. 4 ezels werden in onze remorque geduwd, en eentje kroop nog gauw mee onder de draad en werd er dan nog bij gepropt ... De andere 7 gaan we nog ophalen, maar niemand weet wat er nu nog staat ??? Complete verrassing dus. Een spectaculaire reddingsactie zo op het einde van het jaar, maar ook een hele grote zorg en veel kosten erbij !!!

 

Venne en Quint werden inmiddels gecastreerd. Quint is duidelijk 20-30kg te mager, heeft erge X benen, en een slecht gebit waarvoor de tandarts volgende week langskomt. Luca is een maand of 6, maar is niet het veulen van Nele, misschien wel de zus, nicht, tante ... in ieder geval beschermt Nele Luca wel. Dus die hebben ze ons verkeerd meegegeven en zal de moeder van Luca nog daar staan, die gaan we volgende week afhalen. Gelukkig kan Luca al zonder haar mama, en is ze goed gevoed. Ze heeft wel een overbeet (varkensbeet) wat een duidelijk teken van inteelt is. Goed dat we dit kunnen stoppen nu.

 

De overige 7 ezels:

 

Alle 7 tegelijk in de remorque, en zo werd heel de kudde herenigd, ook de merrie en veulentje Luca, dat al bij ons was. Het waren 4 hengsten en 3 merries die we nog meebrachten. In ieder geval hebben ze nu onderdak, voldoende voeding en kan de verzorging van de hoeven, tanden en de verzorging door de dierenarts nu beginnen. Nog heel wat werk voor de boeg, maar zij hebben in ieder geval al fijne kerstdagen en zijn ze gered van verdere verwaarlozing en inteelt.

Venneke...

 

Een droevig verhaal, maar met een nobele betekenis : Venneke, het ezeltje dat door het ezelbuurtcomité werd gered en bij ons voor het hengstenplan (castratie) terecht kwam, is half december 2015 bij ons overleden. Hij was gecastreerd, maar dat zag er allemaal goed uit, hij toonde geen tekenen van ziekte, was vrolijk en at goed. We hebben hem op een morgen gevonden levenloos in zijn weitje.

We zijn er allemaal het hart van in.

Het enige waarmee we ons kunnen troosten is dat door ingrijpen van het buurtcomité, en door hun intensieve zoektocht naar hulp voor de ezels, de rest van de kudde naar ons is kunnen komen. Hen kunnen we verder verzorgen en een uitbreiding van de kudde voorkomen. Voor hem heeft het niet mogen zijn, maar hij heeft wel zijn familie gered.

Rust zacht lieve Venneke, en dank je voor het redden van je ezelfamilie !

 

Jorik... de eerste van 12

 

Op 22 januari 2016 mocht Jorik (bruine ezel) naar een nieuwe thuis. Zijn maatje van 2 jaar stond al een jaar bij herten, maar die had hij om te spelen een oor afgebeten : dus tijd voor een echt ezelvriendje vonden de eigenaars !!! Toen Jorik in de weide kwam, ging het vriendje lopen, zo ver hij kon, en ging bescherming zoeken bij zijn baasje : "help een ezel op mijn weide". Jorik snapte er niets van en bleef er maar achteraan stappen : "hallo hier ben ik, ik ben je nieuwe ezelvriendje". Maar na eventjes won de nieuwsgierigheid het van de angst, en kwamen ze al dichter bij elkaar. Dat worden 2 dikke vrienden, daar ben ik zeker van !!! Doe het goed Jorik met je nieuwe vriendje !!!